«Ազդակ»-ի 2013-ի ամանորեայ բացառիկ, Պէյրութ, 2012, 240 էջ։
Բացառիկի խմբագրականը՝ «Մոնթեվիտէոյի նշած ուղեցոյցը» կեդրոնացած է Արցախի ազատագրական պայքարի փոխանցած խորհուրդներուն վրայ: «Ազատամարտի 25–ամեակն է տարին եւ ոչ միայն անցած ուղիի արժեւորման, իրագործումներու ներկայացման առիթ է, այլ մանաւանդ՝ հետագայ իրադրութիւնները նախանշելու եւ անպայման անոնց ուղղութեամբ համընդհանուր ներուժը կեդրոնացնելու եւ մանաւանդ համակարգաւորուած եւ նպատակաուղղուած աշխատանք ծաւալելու»:
Յօդուածներ ունին՝ Թաթուլ Յակոբեանը (2013-ի փետրուար. ո՞վ է Սերժ Սարգսեանի հիմնական մրցակիցը), Լիբանանի մօտ Հայաստանի դեսպանութիւնը (Հայ-լիբանանեան յարաբերութիւնների անցնող տարին), Պերկամօ-Սպիտակ զօրակցութեան միութիւնը (Տեղեկագիր՝ Պերկամօ-Սպիտակ զօրակցութեան միութեան), Սեդա Մարկոսեան-Խտըշեանը (Հարիւրամեակին ընդառաջ), Մարի Ռոզ Աբուսէֆեանը (Ժամանակի արագընթաց հոսքին մէջ…), Վ. Աւագեանը (Երիտասարդութեան հետ), Ա. Գրիգորեանը (Տեղայնացում, համայնքացում եւ ազգային ստորակայութեան զգացում), Ս. Մահսէրէճեանը (2365 թուականէն ալ անդին…), Սարգիս Նաճարեանը (Քրիստոնէական դաստիարակութիւնը վահան՝ աղանդներու ներխուժումին դէմ), Պարոյր Աղպաշեանը («Կասեցնել» բայը ջնջե՛լ մեր քաղաքական-դիւանագիտական բառարանէն), Միհրան Քիւրտօղլեանը (Մեր տկարութիւններէն…), Հրայր Ճէպէճեանը («Ներքին» առաջնորդութիւն), Մովսէս Թ. Հերկելեանը («Ներողութիւն՝ ոտքս սխալմամբ ոտքիդ տակ անցաւ»), Վ. Էմմիեանը (Նոր Օսմանականութիւնը, Սուրիան եւ Լիբանանը), Ժաք Յ. Յակոբեանը («21-րդ դարու ընկերվարութիւն»-ը եւ անոր գաղափարական իւրայատկութիւնները), Սալբի Գասպարեանը (Երազային Հալէպ»-ը Երազ չդառնալու մարտահրաւէրին ընդառաջ), դոկտ. Հուրի Ազէզեանը (Սուրիահայութեան մշակութային ժառանգութիւնը եւ անոր պահպանման հիմնախնդիրները), Նարէ Գալէմքէրեանը (Ակնարկ՝ Հայ դատի տարուան գլխաւոր իրադարձութիւններուն վրայ), Յակոբ Ադամեանը («Անհաւատալի բայց իրաւ»), Հ.Յ.Դ. «Զաւարեան» Ուսանողական Միութեան ներկայացուցիչներ (Պատմական հողերու վրայ), Լեւոն Շառոյեանը (Պուլանըխի Կոփ գիւղն ու անոր համբաւաւոր զաւակները), Համօ Մոսկոֆեանը (Կրօնափոխ ու «կորսուած» հայորդիներու փրկութեան շարժման հայ, զազա, քրմանճ, քզըլպաշ, ասորի դրօշակակիրները), Յովսէփ Պարազեանը (Կիւթենպէրկի գերեզմանին վրայ համակարգիչներ կը պարեն), Կիրակոս Գույումճեանը (Գիրքն ու գրքարուեստը՝ հայ ժողովուրդի կեանքէն ներս), Վրէժ Արմէնը («Պարզութիւնը եւ լռութիւնը»), Մովսէս Ծիրանին (Արուեստը ժամանակի եւ տարածութեան նժարին վրայ), Անտրէ Պարտոնը (Վահրամ. Ապրելու խտացեալ թեթեւութիւնը), դոկտ. Մ. Ս. Հերկելեանը (Անհեթեթի երգիծաբանը), Օհան Պոտրումեանը (Գրիչի անկրկնելի իշխանը), Շահանդուխտը (Հայկական ցեղասպանութեան ժողովրդային ոգեկոչումներ), Ս. Գարավարդանեանը (Հ.Յ.Դ. Լիբանանի ընտանիքը 2012-ին իր առաքելութիւնը կատարեց մեծ յանձնառութեամբ), Մարալ Մխսեանը (2012-ի հայ կեանքը գաղութէ-գաղութ), Արշօ Պալեանը (2012-ը «Պապական յորդորակ»-ի եւ «Պաապտայի յայտարարութեան» տարին), Նորա Բարսեղեանը (85-ամեայ «Ազդակ»-ը՝ առաւել եւս համահայկական եւ վերանորոգուող), Սիրուն Սիսեռեան-Հաճէթեանը (Թերթին հետ) եւ Վարդիվառ Գասապեանը (Մարզական տարին)։
Կան նաեւ ակնարկներ եւ հարցազրոյցներ՝ «Ազդակ արաբերէն»-ը հայութեան ձայնը արաբական լրատուական դաշտէն ներս, Համապատկեր ազգային եւ կուսակցական տարուան, Երեւանեան «Էսքիզներ», Հայ գիրքի 500-ամեակի տարին, Պարգեւատրումներու եւ մեծարանքներու տարին, Ազգային կորուստներ, Գաղութահայ կեանքի անդրադարձ
