Արամ Նազարյան, «Հայ կամավորական շարժումը 1914–1916 թվականներին եւ Հայ Յեղափոխական Դաշնակցութիւնը», Երեւան, «Հայ Դատ» հիմնադրամ, 2011, 64 էջ:
Աշխատութիւնը նվիրուած է Առաջին աշխարհամարտի ժամանակ հայ ազատագրական պայքարի կարեւոր դրսեւորումներից մէկի՝ կամաւորական շարժման պատմութեանը: Հեղինակը փաստական հարուստ նիւթի հիման վրայ պարզաբանել է շարժման առաջացման առարկայական պատճառները, համառոտ ներկայացրել է հայ կամաւորական ջոկատների երկամեայ ռազմական տարեգրութիւնը, վերհանել շարժման արդիւնքները եւ նշանակութիւնը:
Կամաւորական շարժումը սկզբնաւորեց հայկական ազգային ռազմական ուժի վերաստեղծումը: Հետեւողական ու շարունակական ջանքերի արդիւնքում այն վերաճեց ազգային կանոնաւոր զօրքի, եւ առաւելապէս այդ զօրքի շնորհիւ է, որ աշխարհամարտի աւարտին վերականգնուեց հայկական անկախ պետականութիւնը: Իսկ այս բոլոր գործընթացներում իր ծանրակշիռ աւանդն ունի հայութեան հասարակական-քաղաքական կեանքի՝ ժամանակի ամենաազդեցիկ ու ղեկավար ազգային ուժը՝ Հայ Յեղափոխական Դաշնակցութիւնը:
